Σαν πέσει το σκοτάδι
φώτα μικρά κι ασήμαντα,
ενδεικτικές λυχνίες,
όπως τ' αστέρια την νυχτιά
άναρχα ξεπροβάλλουν
γιατί ποτέ δεν νοιάστηκες
το πράσινο φωτάκι
σαν ήταν στην αναμονή
το στερεοφωνικό σου
μήτε ποτέ το κόκκινο,
που παίζει τις ταινίες
πρόσεχες όταν ξάπλωνες
ο ύπνος να σε πάρει.
Τώρα, με ύπνο δύσκολο
τα βλέπεις και τα δύο,
το κόκκινο ειν' αριστερά
γιατί η βάρκα φεύγει